Fatih Sultan Mehmet Han bir Anadolu seferinden dönüşte ordsunun yolu Balıkesirden geçiyordu. Hava oldukça sıcaktı. Sıcak hava herkes olduğu gibi Fatih Sultan Mehmedi de oldukça etkilemişti. Sefer ve sıcak hava çok yorgun düşürmüştü..
Kendisini bu halde gören bir kölü kadını bir tas içerisinde O’na ayran ikram etti. Ayranın üstünde üç tane saman çöpü vardı. Sultan , saman çöpleri ağzına girmesin diye üfleye üfleye içti ayranı. Sonrada kendisine ayranı getiren yaşlı köylü kadına :
“Allah razı olsun,” dedi.
“Anacığım ayran çok güzeldi , ellerine sağlık ama şu saman çöpleri ayranı hızlı içmeme mani oldu.”
İhtiyar kadın Fatih’in bu sözlerine , Müslüman Anadolu annesinin üstün zekası, eşsiz şefkati ve temiz kalbinin bütün merhametiyle cevap verdi.
“Ey cihan Padişahı oğul, ben onları ayranın üzerine kasıtlı koydum. Baktım ki çok yorgun ve terlisin , susadığın belli. Soğuk ayranı hızla içseydin, hasta olurdun. Hasta olmayasın , ayranı yavaş içesin diye böyle yaptım.