Birgün Cüneyd-i Bağdadi hazretleri bir deniz kenarında gezerken bir gayrimüslim, yanına bol miktarda yem almış, denizdeki balıklara yem atıyormuş. Aralarında şöyle bir konuşma geçmiş:
- Ne yapıyorsun böyle?
- Sevap kazanmak için balıklara yem atıyorum.
- Senin sevap kazanman için, evvela iman etmen lazım. Sen Müslüman değilsin ki, hangi sevaptan bahsediyorsun?
- Peki benim bu balıklara yem verdiğimi o bahsettiğin Allah görüyor mu?
- O’nun bilmediği, O’nun görmediği bir şey yoktur ki…
- Bu da bana yeter.
Aradan 3-5 sene geçmiş, Cüneyd-i Bağdadi hazretleri hacca gitmiş, tavaf ederken bakmış, deniz kenarında balıklara yem atan o kişi de tavaf ediyor. Cüneyd-i Bağdadi hazretleri sormuş:
- Burada senin ne işin var?
- O beni gördü.
- Nasıl gördü?
- Sen gittikten sonra içimde bir nur parladı, baktım, balıkların hepsi Kelime-i şehadet getiriyor. Ağaçlara baktım, Kelime-i şehadet getiriyor, ben de Kelime-i şehadet getirmeğe başladım. Senin Rabbin beni gördü, O gördüğü için de buraya geldim. Sana bir nasihat vereceğim:
İyilik yap denize at, balık görmezse Hâlık görüyor.