Osmanlı devletinin ilk Şeyh-ul-islamı ve zamanının müceddidi olan büyük islam alimi Mevlana Şemseddin Muhammed bin Hamza Fenari’nin “rahime-hullahü teala” gözlerine perde geldi. Göremez oldu. Bir gece, Resulullah (sallallahü aleyhi ve sellem) efendimiz “Taha suresini tefsir eyle!” buyurdular. Molla Fenari “Yüksek huzurunuzda, Kur’an-ı kerimi tefsir etmeğe gücüm olmadığı gibi, gözlerim de görmüyor” demiş. Peygamberlerin tabibi olan Resulullah efendimiz, mübarek hırkasından bir parça pamuk çıkarıp, mübarek tükrüğü ile ıslatdıkdan sonra, gözleri üzerine koymuşdur.

Molla Fenari uyanıp, pamuğu gözlerinin üstünde bularak kaldırmış, görmeğe başlamıştır. Allahü tealaya hamd ve şükr etmiştir. Pamuk-ipliklerini saklayıp, öldüğü zaman gözleri üzerine konmasını vasiyet etmişdir. 834 [m. 1431] de Bursa’da vefat edince, vasiyetini yerine getirdiler.