Resulullah efendimizin mübarek torunu hazret-i Hüseyin Efendimiz (radıyallahü anh) bir gün misafirleri ile sofrada oturmuşlar yemek yiyorlardı. O sırada kölesi bir kap sıcak yemekle gelirken ayağı yere takılıp, elindeki yemeği hazret-i Hüseyin’in mübarek başına döker. Hazret-i Hüseyin, terbiye maksadı ile kölesinin yüzüne sertçe bakınca, kölesi, Âl-i imrân suresinin 134. âyet-i kerimesindeki; (Gadab etmezler) mealindeki kısmını okur.

Hazret-i Hüseyin;
-Gadabımı terk ettim, buyurunca, kölesi, âyet-i kerimenin; (İnsanlardan kusurlu olanları affederler) mealindeki kısmını okur.

Hazret-i Hüseyin;
-Affettim cevabını verince kölesi; âyet-i kerimenin; (Allahü teâlâ ihsan edenleri sever) mealindeki kısmını okur.

Bunun üzerine hazret-i Hüseyin (radıyallahü anh);
-Allah için seni kölelikten azad ettim, istediğin yere gidebilirsin, buyurur.

Kaynak: Huzur Pınarı